ผีเสื้อนับร้อยรุมทึ้งซากความรัก
ดอกไม้ช่อเหี่ยวรอวันหล่นร่วงไป
เธอจึงกลับคืนมา พร้อมเขา
ที่เดินมาพร้อมกัน..
แต่ทั้งคู่ ต่างไม่อาจรับรู้การมีอยู่ของกันและกัน
ทั้งหมดเป็นเพียงภาพทับซ้อน.. ของความรัก
ฉัน.. เธอ เขา และเรา ต่างคือภาพทับซ้อน
และต่างคือภาพเสมือน ของความรัก
ผีเสื้อค่อยค่อย สลายปลิวเป็นเศษฝุ่น
ดอกไม้ค่อยเหี่ยวเฉาล่วงหล่น
ฉัน.. เธอ เขา และเรา ค่อยค่อย อันตรธาน
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
23 พฤศจิกายน 2024, 12:24:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: กวีนิพนธ์ เขียน"ชีวิต" (อ่าน 368333 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: