.jpg)
แก้วกันหา ตอนที่ 2
บัดนั้น
นฤเทพเอกองค์ทรงยศฐา
บรรดาศักดิ์ว่าคือหน่อเทวา
มีบิดาครองบาดาลใต้ผืนทราย
ครั้นพอโตจำเริญวัยสิบห้าปี
สัณฐานศรีเปล่งปลั่งทั้งเฉิดฉาย
เหลืองอำพันดั่งทองทั่วร่างกาย
พักตร์คมเข้มเช่นชายตามเผ่าพันธุ์
ครั้นเห็นดีจึงขึ้นมาบนโลกกว้าง
ตามรูปร่างนาคาไม่เปลี่ยนผัน
ปะพอดีกับครุฑาเข่นฆ่ากัน
ฝ่ายนาคนั้นเหลือทรงธรรม์แค่หนึ่งองค์
อันครุฑาคิดว่าสิ้นเป็นแน่แท้
ไม่ผันแลจิกทะยานตามประสงค์
หัวเราะร่าฆ่านาคาตามจำนง
แล้วทิ้งองค์ทรงธรรม์ตกลงมา
พระองค์คิดชีวิตคงสิ้นซาก
เกรงว่าหากใครมาพบคงถือสา
จึงร่ายเวทย์กำบังตนร่วงลงมา
เปลี่ยนนาคาเป็นมาณพในเร็วพลัน
ครั้นพอองค์ตกกระแทกทรายแยกออก
ระรอกคลื่นซัดกระหน่ำให้แสบสัน
โลหิตหลั่งท่วมองค์พระทรงธรรม์
ตั้งจิตมั่นต่อองค์พระสี่กร
อนิจจาว่าลูกนี้ก็มีศักดิ์
ประจักษ์แล้วต้องสิ้นไม่อาจถอน
แต่เผ่าพันธุ์ทั้งมารดาและบิดร
ยังอาวรณ์รอลูกยากลับคืนไป
มิทันไรกลับมาสิ้นตรงริมฝั่ง
ศัตรูนั้นยังเยาะเย้ยให้ร่ำไห้
ลูกเจ็บนักคับแค้นแน่นในใจ
วอนองค์ไตรโลกนาถโปรดลูกที
ให้สายฟ้าฟาดกระหน่ำครุฑาวงศ์
ให้องค์ครองฉิมพลีต้องบัดสี
ผิดข้อข้ามกาเมไร้ความดี
ให้สมที่ทำไว้กับลูกยา
แล้วพอองค์หน่อกษัตริย์ตั้งจิตเสร็จ
บวงสรวงครบเจ็ดหนต่อองค์ฟ้า
บังเกิดเป็นเมฆหมอกบังนภา
มีสายฟ้าฟาดกระหน่ำมาทันควัน
เหล่าครุฑาต่างตกใจรีบบินหนี
เกรงสายฟ้าอัศนีย์น่าขบขัน
มาณพน้อยคอยดูอย่างตื้นตัน
ครุฑามันร่วงหล่นตกลงมา
ครั้นพอครบตามจำนวนฆ่านาคได้
ก็สมใจหน่อไผทเป็นหนักหนา
ให้สายฟ้าฟาดสิ้นดับชีวา
องค์ราชาครุฑาไม่ต่างกัน
เจ้าครองเมืองฉิมพลีมีฤทธิ์มาก
ยากเกินนักหากเข่นฆ่าให้อาสัญ
ทั้งคำสัตย์ตั้งจิตบังเกิดพลัน
ว่าท่านนั้นยังไม่ผิดกาเมใคร
ให้รอดตายกลับคืนในครั้งนี้
แต่พอมีบอบช้ำย้ำเตือนไว้
องค์ราชันเผ่ามีปีกก็คลาไคล
ร่ายเวทย์ลบกลบผิดไปในทันที
ให้ครุฑาหายไปจากผืนทราย
ให้สายน้ำม้วนนาคไปกันบัดสี
เหลือไว้แต่มาณพเจ้าตัวดี
เจ้าจงรอสิ้นชีวีบนนี้ไป
แล้วหัวเราะเยาะเย้ยก่อนบินจาก
ทิ้งองค์นาคนอนรวยรินพอดิ้นได้
ประจวบเหมาะเข้าพอดีไม่ทันไร
ธิดาน้อยจากไกรลาสตกลงมา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
