สิ้นเจ้าไป ใจข้า แทบบ้าคลั่ง
เหมือนโดนฝัง ตอนเป็น มิเห็นเหิน
ดุจใบมีด กรีดจ้วง ทะลวงเพลิน
หมดแรงเดิน ฝืนกาย จะหายใจ
ทรมาน ปานโดน มีดโกนเชือด
จนหยาดเลือด ขุ่นหมอง เอ่อนองไหล
พิษแผ่ซ่าน ผ่านล่วง ถึงทรวงใน
ยาอันใด ก็มิแก้ ให้แผลเลือน
ภาพโศกศัลย์ ครั้นรวด แสนปวดแท้
มันเป็นแผล ทิ่มมาน สะท้านเฉือน
ดวงฤดี สี่ห้อง ต้องสะเทือน
เจ็บใดเหมือน เสียเจ้า เคล้าอาลัย
สรวงสวรรค์ พลันล่ม จมพินาศ
นภากาศ สีคราม หมดความใส
สุริยน หม่นคล้ำ สิ้นอำไพ
ผืนโลกัย มืดมิด ทุกทิศทาง
หนึ่งโสม
เหมือนโดนฝัง ตอนเป็น มิเห็นเหิน
ดุจใบมีด กรีดจ้วง ทะลวงเพลิน
หมดแรงเดิน ฝืนกาย จะหายใจ
ทรมาน ปานโดน มีดโกนเชือด
จนหยาดเลือด ขุ่นหมอง เอ่อนองไหล
พิษแผ่ซ่าน ผ่านล่วง ถึงทรวงใน
ยาอันใด ก็มิแก้ ให้แผลเลือน
ภาพโศกศัลย์ ครั้นรวด แสนปวดแท้
มันเป็นแผล ทิ่มมาน สะท้านเฉือน
ดวงฤดี สี่ห้อง ต้องสะเทือน
เจ็บใดเหมือน เสียเจ้า เคล้าอาลัย
สรวงสวรรค์ พลันล่ม จมพินาศ
นภากาศ สีคราม หมดความใส
สุริยน หม่นคล้ำ สิ้นอำไพ
ผืนโลกัย มืดมิด ทุกทิศทาง
หนึ่งโสม