...........................
................................
แม้พบเธอเจอหน้าหาประวิง
นั่งหนุงหนิง-ทวงหนี้..เมื่อปีกลาย
คิดคำนึงถึงเพ็ญเดือนสิบสอง
อยากพบหน้าเนื้อทองที่ห่างหาย
ถึงวันลอยกระทงคงรอชาย
อย่างโดดเดี่ยวเดียวดายมิวายครวญ
เจ้าร้องร่ำพร่ำเพ้อหากเก้อเขิน
คงจะเดินลำบากฝากไห้หวน
เพราะหลายปีผ่านมาอุรารวน
มิมีใครมาชวนลอยกระทง
มาปีนี้รีบทวงบอกล่วงหน้า
กลัวพี่ยาหลงปลื้มจนลืมหลง
ปล่อยให้น้องหมองไหม้ห่างไกลคง
ชีพปลดปลงแน่แท้หากแชเชือน
จงรอพี่ที่เก่าอย่าเหงาหงอย
เรือลำน้อยคอยชายอย่าคลายเคลื่อน
จะเปียแชร์มือวางตอนกลางเดือน
อย่าลืมเลือนมาแน่...หากแชร์วิน
“ไพร พนาวัลย์”
ฝนปรอยโปรย ปลงปลิด คิดถ้วนถี่
ชายเคยมี มากมาย กลับกลายสิ้น
เขาเบื่อหน่าย พ่ายแพ้ แปรทางจินต์
ลืมยุพิน คนงาม หักห้ามใจ
ลอยกระทง คงเก้อ เหม่อมองหา
เห็นเขาควง เมียมา อุราไหว
พ่วงด้วยลูก อีกสอง หมองเพียงใด
เดินผ่านไป จู๋จี๋ ชีวีตรม
สั่งเหล้าขาว มาดื่ม เผื่อลืมได้
กระแทกใจ เจ็บจัง นั่งขื่นขม
คว้าน้ำแดง คลุกเคล้า เอาให้จม
ความระทม โถมทับ อย่างยับเยิน
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
