วันนี้ เงียบเกินไป
ในทุกวัน ฉันเป็นหนึ่งคน ที่ชื่นชอบการสนทนากับความเงียบ
เราพูดคุยกันมากมายหลายเรื่อง สนุกสนานในมุกตลกของกันและกัน
เราพบว่าเจ้าความเงียบนี่ช่างมีความเฉลียวฉลาด
ช่างมีความคมคายในแต่ละคำพูดที่พูดออกมา
เราคุยกัน บ่อยครั้ง บ่อยครั้ง เรารักกัน เป็นเพื่อนสนิทมิตรรัก
แต่ก็คงเป็นเรื่องปรกติ ที่เมื่อเราอยู่กับบางคนนานนาน หรือบ่อยครั้ง
เราก็มักจะหมดเรื่องพูดคุยกันอย่างน่าแปลก เอาสิ ความเงียบ
ตั้งคำถามกับฉันบ้างซี ฉันเองถามเธอมากมาย เสียจนไม่รู้จะถามอะไรแล้ว
เฮ้อ เธอก็ยังคงเงียบอยู่ เงียบเกินไปแล้ว พูดอะไรเสียบ้างสิ
ทำลายความเงียบนี้เสียบ้าง มันเงียบ เสียจนได้ยินเสียงหัวใจตัวเอง
มันเงียบเสียจนได้ยินเสียงหายใจของตัวเอง แบบนี้ไม่ดีแน่
เนิ่นนาน ยังไม่มีคำพูดใดออกจากปากของความเงียบ
ความเงียบยังคงเงียบอยู่อย่างนั้น เงียบ..
ฉันอยากจะพูดบางสิ่งบางอย่างออกไปบ้างนะ บางสิ่งอย่าง
แต่ถ้าพูดออกไป เธอก็หายไปน่ะสินะ ความเงียบ
เพื่อนรัก ฉันจะทำลายการดำรงอยู่ของเธอได้อย่างไร
เอาสิ ฉันจะดีดกีต้าร์ให้เธอฟังนะ เอาเพลงเดิม เพลงนั้นแล้วกัน
เพลงที่ฉันมักเล่นให้เธอฟัง เมื่อเราอยู่ด้วยกัน.. ตามลำพัง
สวัสดีความเงียบ เธอเงียบเกินไป.. หรือฉันรักเธอน้อยลงกันนะ
สวัสดี.. สวัสดี ...
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
23 พฤศจิกายน 2024, 12:23:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: กวีนิพนธ์ เขียน"ชีวิต" (อ่าน 368330 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: