ใคร่ลืมหมดลดสิ้นลืมกลิ่นเก่า
ลืมรักเน่าที่เศร้าในหทัยฉัน
คิดลืมรักกลับมิอาจจะคลาดมัน
"ลืมไม่ได้"รักนั้นทรมาน
มิอาจควักภาพสมองมากรองออก
มิอาจบอกว่าไม่คิดเป็นกิจสาร
มิอาจลบแม้ถูกหลอกจากวันวาน
เพราะสันดานฉันยินยอมให้เธอทำ
ลืมไม่ได้แม้กายถูกเธอหยาบหมิ่น
ลืมไม่สิ้นกลิ่นคาวก้าวถลำ
ลืมไม่ลงปลงไม่ได้คล้ายเคราะห์กรรม
เพราะหลงรักคนระยำจนหมดใจ
เอาไปเถิดน้ำตาฉันมีอีก
เอาไปเถิดใจทั้งซีกเอาอีกไหม
เอาไปเลยความคับแค้นทั้งหัวใจ
แต่ขอบอกฉันมีให้"แค่ครั้งเดียว"
ห้านาทีสี่บท~
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
22 พฤศจิกายน 2024, 04:54:AM
|
|||
|
|||
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน > บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ > หมวดบทกวี บทกลอนเศร้า > กลอนเหงา > หัวข้อ: อยากลืม (ผู้ดูแล: ดิษฐา, แป้งน้ำ) > List คำชม สำหรับข้อความนี้
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: อยากลืม (อ่าน 12521 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
