ทุกอย่างเปลี่ยน ที่ใคร ใจย่อมรู้
ร่างกายกู่ ก้องกึก สำนึกไหม
กาลเวลา กั้นกัน ทุกวันไป
เกินห้ามได้ ในที่ มีแต่ตรม
ใครกำหนด กฏเกณฑ์ เห็นตลอด
รักพร่ำพรอด สอดส่าย หลายครั้งขม
ต่างไม่ลด ไม่ละ ปะคารม
ผูกเป็นปม แน่นเหนียว ให้เปลี่ยวทรวง
ความเสียใจ มีบ้าง แต่ช่างฉัน
ความกดดัน หันหา น้ำตาร่วง
ความเงียบเหงา เข้าคลุม สุมแดดวง
ความหลอกลวง ปล่อยผ่าน มันด้านชา
พันทอง
๑๓/๑๑/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
