อยู่สงบ ร่มเย็น เห็นจะยาก
หลายเรื่องหลาก ลากถู ดูเรืองรุ่ง
แก่งแย่งชิง ดีเด่น เช่นเมืองกรุง
ทำให้ยุ่ง เข้าไว้ ใส่ความกัน
แสนเบื่อหน่าย เหลือเกิน คนเดินถนน
จำสู้ทน หม่นไหม้ ไร้สุขสันต์
ตีหัวหมา ด่าแม่ ตีแผ่มัน
เอาให้บรร- ลัยลง ประสงค์ใด
ยุคนนั้น ปั่นคนนี้ ที่หน้าด้าน
ไล่ประจาน ดังเห็น ลำเค็ญไหม
จักกรีดเนื้อ เถือหนัง กันทำไม
นี่หรือไทย เมืองพุทธ สุดเวทนา
ขอร้องเถิด ท่านเอ๋ย อย่าเปรยหยาม
ก้องกู่ถาม ใครเก่ง นักเลงกล้า
จิตสำนึก ไม่มี ที่ระอา
หยุดเข่นฆ่า บ้าน้ำลาย ขายหน้าจัง
พันทอง
๑๓/๑๑/๕๖