ฉันเขียนกานท์ผ่านมาปีกว่าแล้ว
สิ้นวี่แววชายมอง...ข้องไฉน
ทุกบทหวานซ่านซึ้งตรึงฤทัย
มีความนัยหมายอ้อนเธอ...เก้อทุกที
นอกสายตาหรือฉัน...วานบอกหน่อย
ไยถึงปล่อยเลยละผละหลีกหนี
ลองอีกครั้งหวังชื่นรื่นฤดี
บทท้ายนี้มิแปลงเปลี่ยน...เลิกเขียนกลอน
บทท้ายนี้ รักมิผุด หยุดเขียนกลอน
"ดิน"
ฉันก็เขียน เวียนวน จนหมดภูมิ
หัวเริ่มตูม เหมือนดอกไม้ ในวัยอ่อน
ไม่อยากเขียน ต่อไป ให้รกกลอน
อยากจะนอน หัวค่ำ สำราญใจ
ถ้าหายไป จากบ้าน ไม่ขานรับ
คงนอนหลับ เป็นสุข ลุกไม่ไหว
มันอ่อนเปลี้ย เพลียรัก หนักทรวงใน
ขอถอยไป ตั้งหลัก สักพักนา
ชลนา ทิชากร
<a href="http://www.youtube.com/v/E8HSUW8P8Qk&rel=0&fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/E8HSUW8P8Qk&rel=0&fs=1</a>
หัวเริ่มตูม เหมือนดอกไม้ ในวัยอ่อน
ไม่อยากเขียน ต่อไป ให้รกกลอน
อยากจะนอน หัวค่ำ สำราญใจ
ถ้าหายไป จากบ้าน ไม่ขานรับ
คงนอนหลับ เป็นสุข ลุกไม่ไหว
มันอ่อนเปลี้ย เพลียรัก หนักทรวงใน
ขอถอยไป ตั้งหลัก สักพักนา
ชลนา ทิชากร
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
