แสงโสมน้อยคอยหาผืนฟ้ากว้าง
กระพริบพร่างสว่างไสวไม่ราถอย
เพียงแสงโสมโคมทองยามล่องลอย
กลับเคลิ้มคล้อยคอยถวิลเจียนสิ้นใจ
หนึ่งโสมคือหนึ่งใจของใครอื่น
กลัวขมขื่นน้ำตามารินไหล
โสมสว่างช่างงามนักรักเพียงใด
ยลแขไขสว่างใสแสนไกลตา
ขอชื่นชมแสงโสมประโลมหล้า
วาสนาคงจะแล้งแรงฝันหา
วันแสนสั้นสิ้นหวังแบ่งปันมา
มองโสมอยู่คู่ฟ้าพาสุขใจ
/////////////////
พงศ์ภัณฑ์
๑๐/๑๑/๕๖
กระพริบพร่างสว่างไสวไม่ราถอย
เพียงแสงโสมโคมทองยามล่องลอย
กลับเคลิ้มคล้อยคอยถวิลเจียนสิ้นใจ
หนึ่งโสมคือหนึ่งใจของใครอื่น
กลัวขมขื่นน้ำตามารินไหล
โสมสว่างช่างงามนักรักเพียงใด
ยลแขไขสว่างใสแสนไกลตา
ขอชื่นชมแสงโสมประโลมหล้า
วาสนาคงจะแล้งแรงฝันหา
วันแสนสั้นสิ้นหวังแบ่งปันมา
มองโสมอยู่คู่ฟ้าพาสุขใจ
/////////////////
พงศ์ภัณฑ์
๑๐/๑๑/๕๖
ดวงโสมน้อย ลอยผ่อง ส่องจากฟ้า
เหมือนมนตรา พราวพริบ ระยิบใส
ความคิดถึง จึงเดินทาง ตามแสงไป
จันทร์ตรึงใจ ใครเคียง หรือเพียงเงา
ระริกไหว กระไรหนอ พอคืนค่ำ
คิดถึงย้ำ ตรมทุกข์ แสนคลุกเหงา
ยิ้มหน้าชื่น รื้นน้ำตา พร่าพรมเบา
ตรอมตรมเศร้า อ่อนล้า น้ำตาพรู
กี่วันล่วง ช่วงคล้อย ก็คอยภักดิ์
ปนรอยรัก ซึมแยก แทรกอดสู
โสมส่องแสง แฝงล้า มิน่าดู
ช่างหดหู่ ข้างกาย ไร้ชายเคียง
หนึ่งโสม