♥~♥~♥~♥~♥~♥
ความคิดถึง...ตราตรึง...คนึงหา
เกิดแทรกมา...ใจเติม...ให้เคลิ้มฝัน
แอบรื่นรมย์...ชมชื่น...ทุกคืนวัน
ฤทัยสั่น...หวานหวาม...รุกลามมา
~♥~
ยามพบพักตร์...มักเขิน...เกินกว่าใคร
คล้ายฤทัย...เกรงกริ่ง...ยิ่งกังขา
ความรู้สึก...ยากบอก...ออกวาจา
อวลอุรา...อัดอั้น...ปั่นป่วนใจ
~♥~
สีชมพู...ระเรื่อ...ขึ้นเจือแก้ม
ปากเผยแย้ม...รอยยิ้ม...พริ้มเพราใส
ประกายส่อง...จ้องเพลิน...กว่าเขินใด
ดวงมานไหว...ยากปิด...มิมิดเลย
~♥~
สองตาคู่...ดูสบ...แล้วหลบซ่อน
อยากจะย้อน...หลบต่ำ...แสร้งทำเฉย
ตาวูบวาบ...หาพ้น...คนไม่เคย
ฉ่ำเฉลย...หัวใจ...ผ่านนัยน์ตา
~♥~
จักแรกเริ่ม...เรียนรู้...อย่างคู่รัก
หวั่นฤดีนัก...โสมน้อย...ด้อยประสา
ดวงแขอ้อน...วอนคำ...ย้ำพี่ยา
โอ้หทัยจ๋า...ช่างเย้า..เจ้าดวงจันทร์
หนึ่งโสม♥
♥~♥~♥~♥~♥~♥
แสงโสมน้อยคอยหาผืนฟ้ากว้าง
กระพริบพร่างสว่างไสวไม่ราถอย
เพียงแสงโสมโคมทองยามล่องลอย
กลับเคลิ้มคล้อยคอยถวิลเจียนสิ้นใจ
หนึ่งโสมคือหนึ่งใจของใครอื่น
กลัวขมขื่นน้ำตามารินไหล
โสมสว่างช่างงามนักรักเพียงใด
ยลแขไขสว่างใสแสนไกลตา
ขอชื่นชมแสงโสมประโลมหล้า
วาสนาคงจะแล้งแรงฝันหา
วันแสนสั้นสิ้นหวังแบ่งปันมา
มองโสมอยู่คู่ฟ้าพาสุขใจ
/////////////////
พงศ์ภัณฑ์
๑๐/๑๑/๕๖
กระพริบพร่างสว่างไสวไม่ราถอย
เพียงแสงโสมโคมทองยามล่องลอย
กลับเคลิ้มคล้อยคอยถวิลเจียนสิ้นใจ
หนึ่งโสมคือหนึ่งใจของใครอื่น
กลัวขมขื่นน้ำตามารินไหล
โสมสว่างช่างงามนักรักเพียงใด
ยลแขไขสว่างใสแสนไกลตา
ขอชื่นชมแสงโสมประโลมหล้า
วาสนาคงจะแล้งแรงฝันหา
วันแสนสั้นสิ้นหวังแบ่งปันมา
มองโสมอยู่คู่ฟ้าพาสุขใจ
/////////////////
พงศ์ภัณฑ์
๑๐/๑๑/๕๖