เขียนกลอนมาห้าปีจนดีซ่าน
มือก็ด้านยังไม่พบประสบช่อง
เขียนกลอนหวานหว่านล้อมสาวด้อมมอง
อยากจับจองเป็นแฟนยังจนใจ
รูปร่างก็หล่อเหลาทั้งขาวสูง
เดินเป็นฝูงยังเห็นว่าเด่น,ใส
ทั้งร่ำรวยทรัพย์สินทั่วถิ่นไทย
แต่ก็ไม่มีสาวมาเคล้าคลอ
เขียนกลอนรักหยดย้อยจีบร้อยชั่ง
เมียมานั่งใกล้ใกล้..ทำไรพ่อ?
เธอบอกเขียนไปเลยอย่ารีรอ
แค่ปาดคอ.ถ้าไอ้เฒ่า..จะเอาเมีย!!
ไพร พนาวัลย์