ช่างแช่มชื่น รื่นรมณ์ สมใจมาส
เพลินพิลาส หยอกเย้า เคล้าสุขสม
นั่งมองตานงยาแม่ตากลม
เอ่ยคำบ่มว่าเจ้าอย่าเศร้าครวญ..
หากตรงนี้ มีเจ้า เหงาคงสิ้น
ขอถวิล เข้ากอด โอบยอดขวัญ
อย่าได้มี หนีร้าง ดั่งเรรวน
เจ้าเนื้อนวล เพียงนี้ ก็ปรีดา
ขอลำเลียง เสียงคะนึง ส่งถึงเจ้า
ก่อนรุ่งเช้า ลุล่วง ช่วงหรรษา
ท่ามราตรี นี้หนอ ขอดารา
ส่องแสงมา ห่มห้อม เข้าล้อมใจ
นอนหลับตาพักใจในวันนี้
เถอะคนดีมุ่งมั่นอย่าหวั่นไหว
สุริยาลับฟ้ามืดคราใด
ต่อวันใหม่ตะวันส่องก็รองเรือง..
เวหน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
