มีเพียงเจ้า เท่านั้น ที่ฉันเห็น
ยามทุกข์เข็ญ ขื่นทรวง คอยห่วงหา
อยู่เป็นเพื่อน เพียรพร่ำ ซับน้ำตา
คลายเหว่ว้า หวั่นไหว ในกมล..
..เอื้ออุ่นไอ ให้มา มิซาสร่าง
มิเลือนลาง ลาลับ ให้สับสน
มอบเรี่ยวแรง แห่งใจ ให้ยินยล
ปลอบทรวงหน จนจาง จากจาบัล..
..ใช้สติ ตริตรอง อย่างถ่องแท้
รักอนงค์ แน่วแน่ ไม่แปรผัน
หมายใกล้ชิด เชยชื่น ทุกคืน-วัน
ทั้งหมดนั้น น้องนาง..ว่าอย่างไร
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
