แว่วกังวาน หวานใด ไหนเล่าพี่
จักหวานเท่า วจี ที่หย่อนใส่
เหยาะความหอม ล้อมห้วง ดวงฤทัย
ฤดีไหว หวั่นทรวง พวงพะยอม
เคล้าเพลงพิณ จินต์ฉัน รำพันถึง
แสนตราตรึง ตรมหาย หมายความหอม
เสียงพลิ้วผ่าน ม่านใจ ได้ดมดอม
เกินจะน้อม โน้มน้าว พราวระย้า
ละมุนไอ อบอวล ชวนชื่นฉ่ำ
เดือนคล้อยต่ำ พร่ำจินต์ ถวิลหา
ผวากอด หมอนข้าง ร้างแรมรา
ปานอุรา วิ่นขาด สวาทวาย
เอียงหูฟัง อีกครา พาหม่นหมอง
สิ้นเสียงของ เพลงหวาน มานสลาย
ม่านหน้าต่าง พลางปลิว เป็นริ้วราย
คงสิ้นชาย หมายซึ้ง ที่พึงชม
พันทอง
๑๐/๑๑/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
