ฉันเขียนกานท์ผ่านมาปีกว่าแล้ว
สิ้นวี่แววชายมอง...ข้องไฉน
ทุกบทหวานซ่านซึ้งตรึงฤทัย
มีความนัยหมายอ้อนเธอ...เก้อทุกที
นอกสายตาหรือฉัน...วานบอกหน่อย
ไยถึงปล่อยเลยละผละหลีกหนี
ลองอีกครั้งหวังชื่นรื่นฤดี
บทท้ายนี้มิแปลงเปลี่ยน...เลิกเขียนกลอน
บทท้ายนี้ รักมิผุด หยุดเขียนกลอน
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
