โอ้ใจน้อง ครวญถึง คะนึงหา
ไยพี่ยา ลาเลื่อน กลบเกลื่อนสรวง
บดบังแสง แห่งขวัญ ร้อยพันดวง
มิอาจท้วง ล่วงลับ ไม่กลับคืน
จึงรำพัน กลั่นกรอง ทำนองโศก
ความวิโยค โบกโบย โหยสะอื้น
หนาวในอก ฟกช้ำ ทนกล้ำกลืน
ยิ้มระรื่น ฝืนสุข...แม้ทุกข์ตรม
เพรียกรำเพย เคยเคียง สำเนียงน้อง
ขลุ่ยพลิ้วก้อง ปานใด นัยขื่นขม
รักมลาย หายลับ เหมือนดับลม
ถ้อยคำบ่ม จักจาง ดั่งวางวาย
หนึ่งโสม
ไยพี่ยา ลาเลื่อน กลบเกลื่อนสรวง
บดบังแสง แห่งขวัญ ร้อยพันดวง
มิอาจท้วง ล่วงลับ ไม่กลับคืน
จึงรำพัน กลั่นกรอง ทำนองโศก
ความวิโยค โบกโบย โหยสะอื้น
หนาวในอก ฟกช้ำ ทนกล้ำกลืน
ยิ้มระรื่น ฝืนสุข...แม้ทุกข์ตรม
เพรียกรำเพย เคยเคียง สำเนียงน้อง
ขลุ่ยพลิ้วก้อง ปานใด นัยขื่นขม
รักมลาย หายลับ เหมือนดับลม
ถ้อยคำบ่ม จักจาง ดั่งวางวาย
หนึ่งโสม