คิดอยากเป็น ดวงดาว พร่างพราวฟ้า
ลอยเวหา กลางสรวง บนห้วงหาว
กระพริบพร้อม แสงใส่ ให้แวววาว
ส่องสกาว เจิดจ้า งามน่ามอง
หากเป็นได้ ดังประสงค์ จำนงหมาย
ดวงจิตคล้าย ความฝัน แสงจันทร์ผ่อง
เกิดสุขล้น หลายหลาก หากสมปอง
ฤทัยต้อง ผุดผาด พิลาศเลอ
แต่เรื่องจริง หญิงนั้น ดันขี้เหร่
ชายใดเห็น รวนเร จบเห่เหรอ
ไม่มองเมียง เลี่ยงหลบ เพียงพบเจอ
สายตาเธอ หยามหยัน พลันมืดมน
รูปไม่สวย ป่วยใจ แถมไร้โชค
อยู่บนโลก โศกแสน แก่นจิตหม่น
ความคิดฝัน นั้นไกล เยื่อใยตน
ในกมล พลาดผิด คิดทำใจ
ดาราราย พรายพร่าง ต่างบรรเจิด
คนชูเชิด เฉิดฉิน จินต์สดใส
ควรคู่เรียง เคียงฟ้า อ่าอำไพ
ส่องกลางใจ ใต้หล้า อย่างท้าทาย
คิดอยากเป็น ดวงดาว สักคราวครั้ง
จึงวาดหวัง ตั้งจิต ลิขิตหมาย
พลังใจ ใส่เต็ม เข้มมิวาย
ยื่นมือป่าย ปีนถึง ซึ่งดวงดาว
พันทอง
๘/๑๑/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
