โฉมฤดี พร่ำเพรียก ดั่งเรียกขวัญ
โอ้ใจหนอ รอใคร คนไหนกัน
รำพึงฝัน หวานหยด รินรดใจ
คงอยู่ห้วง ทรวงฤทัย ใครคนหนึ่ง
พี่ฟังถึง ตรงจิต เธอคิดใส่
เขาคนนั้น อาจ-อง ทะนงใน
พักตร์วิไล แจ่มประจักษ์ ย้อนปักทรวง
พี่ไม่อาจ ก้าวล่วง เรื่องปวงหน้า
บาดอุรา เกินคิด จนจิตห่วง
ขอโสมน้อย ค่อยรู้ เรื่องคู่ควง
ให้เลยล่วง ทีละนิด โปรดคิดนาน
ต่อสัญญาน ลมหายใจ ให้แก่พี่
แม่โสมศรี อาทร พี่วอนสานส์
เรื่องดำเนิน เกินไปไหม ไม่ได้กาล
ขออย่าหาญ หักเยื่อ ให้เหลือใย
ถ้อยคำชาย ร่ายวอน แว่วอ่อนหวาน
ส่งบรรสาร กานท์สร้อย ถ้อยหวั่นไหว
ดั่งทิพย์ธาร ซ่านฤดี ปรีหัวใจ
บางตอนไซร้ วันวาน มานพังภินท์
ดั่งพระพาย รำเพย เผยแผ่วพลิ้ว
พัดผ่านผิว ชื่นนวล ชวนถวิล
ลบความร้อน รอนใจ ให้คลายจินต์
ชวนยลยิน ฉ่ำเย็น มิเว้นใด
คงหวานเพียง ชั่วผ่าน เพียงผิวเผิน
หากหลงเพลิน พจี ที่หลั่งไหล
จบบทกานท์ ราญสิ้น กวินใคร
จะมีไหม ในหวาน อยู่นานเนาว์
หนึ่งโสม