น่าสงสาร ตัวเรา ถูกเขาทิ้ง
เป็นเพียงหญิง สำรอง ไม่ผ่องใส
ตามติดต้อย คอยห้าม ปรามจิตใจ
กลัวหมองไหม้ ได้ช้ำ ย้ำอุรา
แอบมองเมียง ม่านหมอก ดั่งหลอกเล่น
เขาไม่เห็น แม้เงา เศร้าหนักหนา
ระทมตรม ซมซาน ผ่านเวลา
ยังโหยหา แต่เขา เศร้าใจจัง
คงสิ้นรัก ตัดขาด สวาทแน่
คงผันแปร เปลี่ยนไป ใจคลุ้มคลั่ง
คงต้องหม ดวาสนา ลาจากกัน
คงเป้นวัน สุดท้าย ทำร้ายใจ
พันทอง
๗/๑๑/๕๖
วันสุดท้าย ปลายฝัน วันเริ่มต้น
แม่หน้ามล นวลน้อง จงผ่องใส
หมดเรื่องเศร้า เหงาร้าง ที่ข้างใน
มิ่งดวงใจ มันผ่านแล้ว นะแก้วตา
รักสุดเจ็บ เหน็บหนาว ในคราวก่อน
เธอตัดตอน ปลดบ่วง ปวงเสน่หา
วจีช้ำ คำน้อย คอยพรรณา
บั่นชีวา แหลกเหลว ดั่งเปลวเพลิง
มาบัดนี้ เรื่องร้าย เกือบหายแล้ว
แม้เหลือแนว ตาแดงกล่ำ ต้องทำเหลิง
หวังเพียงขอ อย่าร้าง อย่างหมางเมิง
น้ำตาเจิ่ง จิตช้ำ ขอทำใจ