เพลงลูกทุ่งอมตะเด่นผงาด
อย่างองอาจปราชญ์,กวี,เพิ่มสีสัน
จากทำนองไทยเดิมส่งเสริมบรรพ์
ต่างประชันขันแข่งด้วยแรงคำ
ธรรมชาติบ้านนาล้วนป่าเขา
โศกซึมเซาเหงาทรวงถูกลวง,ย่ำ
ด้วยแสนซื่อถือสัจจ์ถนัดทำ
ด้วยมือกำพร้า,เคียว,อย่างเดียวดาย
ตะโกนก้องร้องกู่หาคู่ชื่น
ยามค่ำคืนเป่าแคนหาแฟนง่าย
ดั่งลูกทุ่งเสียงทองร้องเสี่ยงทาย
ด้วยมั่นหมายสาวงามมาเคียงครอง
ข้าวก็ไม่มีขายแสนอายนัก
บอกสาวรักจะแต่งเดือนสิบสอง
แต่นาล่มก้มหน้าน้ำตานอง
จะจับจองสาวใดเขาไม่แล
“ไพร พนาวัลย์”