เจ้าความรักทักทายจากปลายฟ้า
ส่องแสงจ้าแรงฤทธิ์น่าพิศวง
ฤาเทพไทยทั่วย่านประทานตรง
ให้ปักลงกลางใจแห่งไทรทอง
คงบุพเพสันนิวาสประสาทให้
เคียงชิดใกล้เคล้าคลอสู่หอห้อง
ร่วมคู่เรียงเคียงทอดสู่ยอดทอง
ดุจกระบองยอดเพชรส่องเม็ดพราว
ให้สมรสสมรักสลักแน่น
เข้าสู่แคว้นรวมใจต้านภัยหนาว
โสมส่องแสงแห่งห้วงคล้องดวงดาว
สุกสกาวพราวฝันนิรันดร์ เทอญฯ
“ไพร พนาวัลย์”