ใจเอ๋ยใจ อยากลืม รักหนก่อน
อยากลืมตอน ชื่นหวาน กาลครั้นเก่า
อยากลืมรส สัมผัส ปัดซึมเซา
อยากลืมเจ้า ทำไม ใจฝังจำ
อยากลืมมือ นิ่มน้อง ทั้งสองข้าง
จำไม่จาง ไออุ่นเสมอ ครวญเพ้อพร่ำ
หวนระลึก ถึงตอน ป้อนถ้อยคำ
หัวใจช้ำ จะลืมได้ อย่างไรกัน
เธอช่วยบอก วิธี หน่อยได้ไหม
อยากตัดใจ ลืมนาง อย่างเคยฝัน
อยากลืมรัก อับปาง ล่มกลางครัน
อยากลืมวัน เวลา ใบหน้าเธอ
เพียงเห็นคน คล้ายๆ หัวใจหวั่น
อยากลืมกัน ยากนัก เพราะรักเสมอ
แค่เพียงเห็น คนคล้ายๆ ใจละเมอ
หัวใจเพ้อ ครวญถึง คนึงนาง
อยากคิดตัด เยื่อใย ตัดไม่ขาด
ตัดสวาท หมางเมิน เดินเหินห่าง
อยากคิดลืม ใจสิ ไม่มีจาง
จึงอยู่อย่าง ผู้พ่าย บนฝายน้ำตา
ฝายน้ำตา ช.วิกิจกุล
☆โคมจันทร์แขวน ขอบฟ้า พร่าพรายแสง
ดนตรีแห่ง ธารพร่ำ ครวญคร่ำหา
จันทร์ทักทาย "ฝายน้ำฯ"ผู้ช้ำมา
ผ่านเวลา ยังคนึง ถึงดวงมาน..
☆ฟังเรื่องราว สายน้ำ รำพันเอ่ย
ลมรำเพย พัดพลิ้ว ผิวละหาน
คุ้งแควโค้ง หินโคก มากโตรกธาร
ยากจักผ่าน ง่ายดาย คล้ายหลุมพราง
☆รักเสน่หา สัญญาใจ มอบให้นวล
คอยเร่งหวน ยิ่งช้ำ ย้ำถากถาง
เปรียบทะเล ไร้ฝั่ง ดั่งเลือนราง
ชีพวายวาง จะมุ่งหน้า..เหยียบธราดล
หนึ่งโสม
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
