คมของเคียวเกี่ยวทิ้งไปมิใช่รัก
เข้าหาญหักรวงร่วงหล่นบนทางฝัน
แรกเหมือนเอี้ยงรักทุยคุยสัมพันธ์
ความรักมันแตกสลายหน่ายไม่มอง
น้ำต้มผักรักแรกนั้นหอมหวาน
พอนานนานขื่นขมตรมหม่นหมอง
ลืมคำมั่นคำสัญญาว่าเกี่ยวดอง
ริมท่าน้ำริมคลองพี่ยังจำ
ดั่งคมเคียวทำลายรักตัดจนขาด
สิ้นสวาทรักแรมร้างช่างน่าขำ
โลกหลอกลวง..คนลวงโลก..คนใจดำ
โถ!..เธอทำ..พี่ช้ำอก..เหมือน.ตกตาลตาย
ริน ดอนบูรพา
๔ พ.ย.๕๖
เข้าหาญหักรวงร่วงหล่นบนทางฝัน
แรกเหมือนเอี้ยงรักทุยคุยสัมพันธ์
ความรักมันแตกสลายหน่ายไม่มอง
น้ำต้มผักรักแรกนั้นหอมหวาน
พอนานนานขื่นขมตรมหม่นหมอง
ลืมคำมั่นคำสัญญาว่าเกี่ยวดอง
ริมท่าน้ำริมคลองพี่ยังจำ
ดั่งคมเคียวทำลายรักตัดจนขาด
สิ้นสวาทรักแรมร้างช่างน่าขำ
โลกหลอกลวง..คนลวงโลก..คนใจดำ
โถ!..เธอทำ..พี่ช้ำอก..เหมือน.ตกตาลตาย
ริน ดอนบูรพา
๔ พ.ย.๕๖
รอคมเคียว เกี่ยวรวง ดวงใจหนาว
โอ้อกสาว ร้าวใจ ไม่จางหาย
พี่ลืมคำ สัญญา มากลับกลาย
น้องเดียวดาย หนาวนี้ พี่ไม่มา
เห็นทุ่งนา คราใด ใจหม่นหมอง
โอ้รวงทอง ไร้คนเกี่ยว เหลียวแลหา
พี่ทิ้งน้อง หมายมุ่ง จากทุ่งนา
ลืมไปว่า เคยหว่านดำ เคยกำเคียว
มองจันทร์เพ็ญ เด่นดวง บนห้วงฟ้า
ลมพัดมา คราใด หัวใจเปลี่ยว
น้องนอนหนาว ร้าวใจ อยู่ดายเดียว
รอคนเกี่ยว รวงใจ น้องไปครอง
ชลนา ทิชากร
โอ้อกสาว ร้าวใจ ไม่จางหาย
พี่ลืมคำ สัญญา มากลับกลาย
น้องเดียวดาย หนาวนี้ พี่ไม่มา
เห็นทุ่งนา คราใด ใจหม่นหมอง
โอ้รวงทอง ไร้คนเกี่ยว เหลียวแลหา
พี่ทิ้งน้อง หมายมุ่ง จากทุ่งนา
ลืมไปว่า เคยหว่านดำ เคยกำเคียว
มองจันทร์เพ็ญ เด่นดวง บนห้วงฟ้า
ลมพัดมา คราใด หัวใจเปลี่ยว
น้องนอนหนาว ร้าวใจ อยู่ดายเดียว
รอคนเกี่ยว รวงใจ น้องไปครอง
ชลนา ทิชากร