Re: หลังฝน
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
22 พฤศจิกายน 2024, 04:29:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: หลังฝน  (อ่าน 7367 ครั้ง)
เทโพ
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 58
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 130



« เมื่อ: 05 พฤศจิกายน 2013, 01:54:PM »

กระบี่ของเขารวดเร็วที่สุดในแผ่นดิน ไม่มีใครไม่รู้จักจอมเทพกระบี่ดำ จอมยุทธอันดับสามแห่งยุทธจักร ที่เรียกกระบี่ดำเพราะไม่มีใครเห็นกระบี่ของเขาชัดเจนมาก่อน มันรวดเร็วดุจเป็นเงาสีดำ.. วันนี้เขานั่งในร้านสุราชิงเทียน เพื่อรออะไรสักอย่าง.... มีคนกล่าวว่าอันดับที่สองนั้นตายแล้ว เนื่องจากธาตุไฟเข้าแทรก ใครที่มีฝีมือสูงส่งปานนั้นย่อมตายใต้เงื้อมมือตัวเอง ดังนั้นวิชาฝีมือของกระบี่ดำ ถือเป็นฝีมือขั้นสุดท้ายไร้ผู้ต่อต้าน ..คำถามคืออันดับหนึ่งเล่า? เหตุใดจึงสามารถดำรงชีพอยู่ได้โดยไม่มีอันตราย แต่ไม่มีผู้ใดรู้ได้ มิมีผู้ใดถาม นั่นเพราะอันดับหนึ่งนามว่า"กระบี่ไม่พ่าย"นี้ ไม่ปรากฏตัวมาก่อน เขาจะมาในเวลาที่ควรมาเท่านั้น ผู้คนเพียงรู้ว่ากระบี่ของเขาไม่เคยพลาดเป้า รู้เพียงว่าเขาไม่เคยแพ้ผู้ใด มีคนเคยเห็นกระบี่อันดับหนึ่งไม่มากนัก จอมเทพกระบี่ดำก็ยังไม่เคยเห็นเขา ..และนี่คือเหตุผลที่ทำให้เขาต้องติดประกาศทั่วแผ่นดิน ท้าประลองกับอันดับหนึ่ง นัดที่ร้านสุราชิงเทียน ประลองดูว่าใครกันแน่ที่สมควรได้รับฉายา"อันดับหนึ่งแห่งแผ่นดิน"กันแน่
..วันนี้ร้านสุรามีผู้คนมากมาย มีเถ้าแก่ร้าน เสี่ยวเอ้อ พ่อค้ามานั่งรินสุราที่กลางร้าน ขอทานขี้เมามานั่งที่มุมร้าน มีกลุ่มเด็กหนุ่มประลองสุรากัน..
นักเลงคนหนึ่งเดินเข้ามานั่งที่โต๊ะของเทพกระบี่ดำ "เจ้าคือใครกัน นี่คือที่ประจำของข้า จงลุกออกไปในบัดดล" กล่าวจบก็ชักดาบหัวตัดเล่มหนึ่งออกมา ..เทพกระบี่ดำกระทั่งมองยังไม่เหลือบแล กล่าวว่า"เจ้าต่างหากที่ต้องลุกออกไป.." เพิ่งกล่าวจบดาบหัวตัดนั้นก็หักสะบั้นไปแล้ว! นักเลงนั้นไม่ทราบแน่ชัดว่านี่คือกลอันใดยิ่งโกรธแค้น มันกล่าวว่า"เจ้านักมายากล สามหาวนัก ดูสิว่ามีดของข้ารวดเร็วปานใด" ว่าแล้วก็ล้วงมือเข้าไปในอกเสื้อ หยิบมีดออกมา คิดจะสังหารนักมายากลนี้ในดาบเดียว ..แต่มือยังไม่ทันล้วงเข้าไป ที่คอหอยของมันก็ปรากฎรอยแผลกระบี่สายหนึ่ง สายตาเหลือกถลน ..จวบจนตายมันยังไม่รู้เลยว่าที่แท้ตายด้วยสาเหตุใด ทุกคนในร้านตอนนี้ ต่างไม่เชื่อสายตา มีเลือดติดอยู่ที่ด้ามฝักกระบี่สีดำนี้ชัดๆ แต่กลับมองไม่เห็นคมกระบี่แม้แต่น้อย ..จอมเทพกระบี่ดำรวดเร็วสมชื่อจริงๆ..
เวลาผ่านไปไม่นาน เด็กชายคนหนึ่งถือกระบี่หยกเข้ามาในร้าน มองดูซากศพของนักเลงนั้นด้วยความสยดสยอง ..อันดับหนึ่งแห่งแผ่นดินต้องไม่ใช่เด็ก.. "ท่านคือเทพกระบี่ดำ?" เด็กน้อยดูพรั่นพรึงนัก แต่ในมือยังกำกระบี่หยกเล่มหนึ่งไว้แน่น เทพกระบี่ดำเห็น และยิ้ม "ใช่ เราเอง" เขาจำกระบี่หยกได้และรู้ว่าเด็กน้อยสามหาวนี้จะมาเพื่อทวงตราหยกประจำตระกูลคืน "เด็กเอย เมื่อวานนี้เราสังหารอาจารย์เจ้า ชิงตราหยกมา ก็ถือว่ายุติธรรมแล้วมิใช่หรือ ..ผู้อ่อนแอต้องพ่ายแพ้.." เขายิ้ม แน่ใจว่าเด็กน้อยนี้มิใช่อันดับหนึ่งแน่นอน ..เด็กชายยังคงไม่ไป ยังคงยืนถือกระบี่หยกอยู่นาน หลั่งเหงื่อเย็นเยียบ ..อีกไม่นานอันดับหนึ่งจะมาถึง เด็กน้อยนี้จะรบกวนสมาธิเขาไม่น้อย เขาจำเป็นต้องสังหารทิ้งเสีย คิดดังนั้น มือก็เลื่อนไปจับด้ามกระบี่ ...."ช้าก่อน!" เสียงหนึ่งดังมาจากซอกหนึ่งของร้าน ..เทพกระบี่ดำหันไปตามเสียง เห็นขอทานคนนั้นนั่งอยู่ ขอทานซอมซ่อเพิ่งเห็นการฆ่าอันรวดเร็วที่สุด เขาไม่อยากเห็นเด็กน้อยนี้ตายใต้มืออัมหิตนี้.."หากจะทำร้ายเด็กน้อยท่านคงต้องฆ่าเราก่อน" ขอทานพูดจบก็ยกสุราดื่มต่อจนหมด ท่าทีเฉื่อยชาเหมือนไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง เทพกระบี่ดำคงต้องฆ่าขอทานนี้ด้วย "ได้" เขากล่าวสั้นๆ เดินเข้าไปหาชายขอทาน มือกำด้ามกระบี่ ....วินาทีอันรวดเร็ว กระบี่ของเขาคืนฝักแล้ว รวดเร็วดุจเดิม สง่าดุจเดิม ทว่าครานี้ไม่มีรอยเลือด..มีเพียงตัวกระบี่สีดำขาดสะบั้นอยู่บนพื้น ....ขอทานยังคงนั่งอยู่อย่างเดิม ผู้ที่ตกใจตลึงลานกลับเป็นจอมเทพอันดับสามแห่งแผ่นดิน ...."เจ้า..เจ้า".... เขาไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ขอทานนี้กลับเป็นคนทำกระบี่ของเขาหัก....ขอทานยังคงนั่งอยู่ที่เดิม ราวไม่มีอะไรเกิดขึ้น..เพียงกล่าวว่า "เด็กเอย เจ้ากลับไป นี่ตราตระกูลเจ้า.." ขอทานกล่าวแล้วโยนตราหยกให้เด็กน้อย เด็กรับไว้ด้วยความยินดี รีบวิ่งกลับบ้าน ทิ้งให้เทพกระบี่ดำนิ่งอึ้งอยู่กับที่ ร่างสั่นเทาแล้ว.."เจ้าคือกระบี่ไม่พ่ายอันดับหนึ่งแห่งแผ่นดิน"....  ฝีมือฟันกระบี่ดำหักสะบั้น และยังชิงตราในอกเสื้อของอันดับสามไปได้ มีเพียงอันดับหนึ่ง กระบี่ไม่พ่าย เท่านั้น.. "เจ้าใช้สิ่งใดฟันกระบี่ข้าหัก"เขาหวาดกลัวยิ่งนัก ..ขอทานนั้นยิ้มตอบว่า "ใช้จอกเหล้า"....เทพกระบี่ดำฟังจบ ก็สะบัดหน้าจากไป ไม่หันกลับมาอีก..ไม่จำเป็นต้องประลองก็รู้ผลแล้ว ..เขาเร้นกายจากไป..นับแต่นั้นไม่มีผู้ใดเห็นจอมเทพกระบี่ดำอีกเลย บ้างว่าเขาธาตุไฟเข้าแทรก ตายไปแล้ว บ้างว่าเขาเป็นบ้า....
....เย็นวันนั้นเถ้าแก่ร้านชิงเทียนคนถามขอทานนั้นว่า เหตุใดท่านไม่ธาตุไฟเข้าแทรกเล่า ..อันดับหนึ่งตอบเพียงว่า "ผู้ที่ธาตุไฟแทรกนั้น ล้วนฝึกกระบี่เพื่อเกียรติของตนเอง.... กระบี่ไม่ใช่พิษ..เกียรติยศต่างหากเป็นพิษ"....
มีคนกล่าวว่า กระบี่อันดับหนึ่งไม่พลาดเป้ามาก่อน ....เป้าหมายของอันดับหนึ่งเพียงช่วยชีวิตคน ....นี่กระมังที่ทำให้เขามีพลังพอที่จะไม่พ่ายแพ้ต่อผู้ใด.....

..เทโพ..

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

อริญชย์, ชลนา ทิชากร, รพีกาญจน์, ปู่ริน

ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 07 มกราคม 2014, 10:42:AM โดย เทโพพยาดา » บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s