.jpg)
ราตรีนี้ แสงดาว คงร้าวหมอง
เมื่อแววตา เจ้าส่อง ประคองฝัน
งามอื่นใด ในหล้า มิกล้าประชัน
ยามนัยน์ตา เจ้านั้น เอียงหันมา
บุปผชาติ ทั่วภพ ต้องจบสิ้น
เมื่อไอกลิ่น เจ้าหอม เกินพฤกษา
แม้นหยาดเพชร เก็จแก้ว แพรวจินดา
ฤา หยาดฟ้า พักตร์พริ้ม เท่ายิ้มนวล
หมู่อัปสร คงอาย ลี้กายหลบ
เมื่อพานพบ โฉมขวัญ สวรรค์ป่วน
ถึงเทวา องค์อินทร์ หมดสิ้นกระบวน
คงคร่ำครวญ ถึงเจ้า ทุกเช้าเย็น
เมื่อแววตา เจ้าส่อง ประคองฝัน
งามอื่นใด ในหล้า มิกล้าประชัน
ยามนัยน์ตา เจ้านั้น เอียงหันมา
บุปผชาติ ทั่วภพ ต้องจบสิ้น
เมื่อไอกลิ่น เจ้าหอม เกินพฤกษา
แม้นหยาดเพชร เก็จแก้ว แพรวจินดา
ฤา หยาดฟ้า พักตร์พริ้ม เท่ายิ้มนวล
หมู่อัปสร คงอาย ลี้กายหลบ
เมื่อพานพบ โฉมขวัญ สวรรค์ป่วน
ถึงเทวา องค์อินทร์ หมดสิ้นกระบวน
คงคร่ำครวญ ถึงเจ้า ทุกเช้าเย็น
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
