ทำเต้นแร้งเต้นกาบ่นบ้าใบ้
ตะโกนให้ฉ่างโฉ่งมะโรงมะเส็ง
ไยเอะอะวะเหวยงานเลยเซ็ง
มองเขม็งเล็งมา..ฮู้..น่ากลัว
โพนทะนาว่าน้องจ้องคัดค้าน
ปากทัดทานสรรแสร้งแกล้งอ้างทั่ว
ร้อนดั่งไฟไหม้ลามไปตามตัว
พ่อทูนหัวเป็นไร...ไหนบอกที
ก็มันเรื่องของฉันไหงดั๊นเอี่ยว
เข้ามาเกี่ยวอะไร..ไฉนนี่
หรือว่าหลงรักเค้า เข้าละซี้
บอกมาซะดีดีอย่าลีลา
"ดิน"
อย่ามาพูดกล่าวหาให้ปวดหู
เดี๋ยวเมียรู้หูยานจะพาลบ้า
ไม่เคยรักเคยหลงเจ้านงพงา
ทำพูดจาวก วนเดี๋ยวโดนดี
เพราะเป็นห่วงงานแต่งเดี๋ยวแกงกร่อย
กลัวเนื้อกลอยโศกเศร้านอนเป่าปี่
จึงสะกิดกานดาด้วยท่าที
ใช่ว่ามีมารยากับหน้ามน
ถ้าอยากแต่ง แต่งเลยไม่เคยว่า
ไม่เคยบ้าหลอกล่อให้คอย่น
จะเข้าป่าไปบวชท่องสวดมนต์
ไม่ทุกข์ทน จงเคลียร์...ไม่เสียใจ
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
