มีรักปักอกไว้ ในทรวง
กลัวแต่เขาจะลวง เมื่อนั้น
อยู่ไกลไม่เห็นดวง แดขื่น
นอนระทมขมขั้น บ่ได้สร่างซา
นานาจิตตังตั้ง ทบทวน
รักห่างร้างแรมจวน ป่นปี้
จำทนหม่นใคร่ครวญ เจ็บจุก
จะนั่งลุกบ่งชี้ เจ็บนี้แทบตาย
ชายใจดำหลบลี้ หนีไกล
มิเช่นนั้นฤทัย บ่ช้ำ
หวานอมข่มข้างใน เหม็นโฉ่
หน้ากลับกลายกลืนกล้ำ อย่าได้วางใจ
ใสนอกอาจขุ่นข้าง ในคต
หว่านแต่คำเลิศรส หยดย้อย
หากขืนเชื่อรันทด เป็นแน่
เจาะไข่แดงระห้อย แย่แล้วคนงาม
ความรักปักอกแล้ว ฉันใด
ยากยิ่งหญิงทำใจ เมื่อนั้น
ยามรักเสื่อมสูญไฉน ขมเฝื่อน
ตาลเชื่อมเจืออ้อยขวั้น รสด้อยทันที
พันทอง
๒/๑๑/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
