กี่ศพที่ทอดกาย…
กี่ความตายที่รายเกลื่อน
กี่หยดน้ำตาที่หลั่งเลือน
กี่ผองเพื่อนที่จากลา….
บินหลา – ลาลับไม่กลับคอน
คืนนี้รังนอนว่างเปล่า..ใต้ร่มเงาปริศนา
เสียงอ้อนวอนร้องขอต่อชะตา
แว่วปนมากับเสียงสวดส่งวิญญาณ
เถอะ – ร่ายลำนำยอยศ..โอรสแห่งสวรรค์
จวบหมื่นวันพันเดือนที่เคลื่อนผ่าน
ศานติ...คือเรื่องเล่าในตำนาน
ที่ขับขานในดวงใจอันมืดมน
คุณ Shumbala
ใต้ต้นปริศนา...
ในแววตาหลายคนยังหมองหม่น
ยิ้มจาง ห่างหายไปทีละคน
แม้แต่ความซุกซนก็ไม่หวนคืน
ฉันเคยกุมมือใคร..
น้ำตาเธอรินไหลร่ำไห้ สะอื้น
สั่น ร่างอ่อนระทวยไร้แรงหยัดยืน
ร่ำไห้น้ำตารื้นจนเปียกชื้นร่างคนที่ไร้ลมหายใจ
วันนี้...ต้นปริศนายังยืนต้น
ทานทนหลายปีไร้การคลี่ไข
แววเห็นแต่การรอคอย ,ดอก,ช่อ,ไย-
-ยากที่จะขานไข ปมปริศนานี้ได้หนอเอย
สุวรรณ
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
23 พฤศจิกายน 2024, 02:34:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ใต้ปีกแห่งน้ำตา... (อ่าน 9046 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: