เรื่องคณิตคิดหนักคล้ายปักอก
แม้ใครยกตัวอย่างมาวางบอก
นั่งใกล้มิตรคิดแค่ชะแง้ลอก
แสนช้ำชอกดวงใจที่ไม่นึก
ทุกวันนี้หลายครั้งเผลอพลั้งผิด
แทบเสียสิทธิ์อดสูความรู้สึก
เป็นคนอ่อนเลขไปคิดไม่ลึก
อยากเขกฉึกบนหัวก็กลัวเจ็บ
หลายคุณครูต่างสอนเมื่อตอนเด็ก
แต่ยังเล็กเกินกว่าเดียงสาเก็บ
นับนิ้วมือยังอายสีปลายเล็บ
เพื่อนพูดเหน็บให้หม่นยังทนคบ
เครื่องคิดเลขซื้อหานำมากด
ยิ่งลืมบทตำราเคยประสบ
วิธีทำอย่างไรหาไม่พบ
คำนวณจบทันทีอย่างนี้ชอบ!ฯ
อริญชย์
๑/๑๑/๒๕๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
