เมื่อความรักทักทายจากปลายฟ้า คุ้งเมฆาราวพิมานสะพานสวรรค์ โค้งเคียวรุ้งปรุงสีสัตอัศจรรย์ แต้มตะวันวาดแสง..แต่งเติม ขณะ..ของความงามสงัด ไร้พิกัดมิติที่ริเริ่ม สิ้นขอบเขตความคิดสู่จิตเดิม มิอาจลดมิอาจเพิ่มเสริมสิ่งใด เปรมปรีดิ์..ฤดีโดยลมโชยแผ่ว วิบวิบแว่วเสียงน้ำค้างคราววางไหว ทีละหยาดทีละหยดลงรดใบ ได้ยินไหม?เสียงความรักที่ทักมา ลำธาร..ซ่านเซาะเกาะแก่งหิน หอมน้ำรินไหลเลาะเกินเสาะหา ข้างห้วยหุบบุปผชาติดาษดา จำแลงหล้าดังหนึ่งรุจอุทยาน ข้อจำกัดของจิตอุทิศแล้ว วิมานแก้วกลางใจไร้สังสาร ดุลยภาพ..อาบล้นพ้นประมาณ คือต้นธารกายใจโยงใยกัน เมื่อชีวิตเต็มเปี่ยมเทียมที่สุด จิตมนุษย์ลุขณะหฤหรรษ์ เปลื้องปลิด-อวิชชาสารพัน ย่อมรังสรรค์โลกสวยด้วยดีงาม Shumbala  | ขอบคุ้งโค้งโยงวาดพาดพบขึง อีกฟากหนึ่งถึงกันเกินกั้นห้าม บริสุทธิ์ผุดใสใต้ฟ้าคราม ทาบทาท่ามข้ามขิณจิตนา เหมือน..อากาศวาดวนบนโลกกว้าง แปรเปลี่ยนพร่างพรมพื้นจรดผืนหญ้า รำบายมอบชอบชัดโดยศรัทธา ต่างสรรหาพาชื่นทุกคืนวัน คู่สายธารคือปลามิลาร้าง พนากว้างต่างสัตว์มาจัดสรร ขุนภูผาหญ้าคลุมอุ้มชูกัน ต่างแบ่งปันสมดุลย์จุนเจือจาน ยอดหญ้าย้วยยุ่มย่างน้ำค้างเหยาะ หยาดหยดเผาะเกาะกิ่งนิ่งผสาน หมายสัมพันธ์ปันสมภิรมย์นาน ผลิดอกก้านหวานฉ่ำดื่มด่ำพอ ทิวากาลผ่านผลัดคือวัฎฎะ คลุกเคล้าคละผละจากพบพรากก่อ ทุกชีวะละสิ้นดับดิ้นรอ เถิดเติบต่อขอฟ้าอย่าตัดตอน กลางโพยมโคมเดียวอยู่เดี่ยวเด่ ลอยร่อนเร่เวหาบ้างล้าอ่อน อาทิตย์,ดาวกล่าวทักใช่หักรอน ศศิธรยังขาดคู่...ดูนั่นซี...? "ดิน" |
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
