โสมดวงน้อย หมองไหม้ ใฝ่คิดถึง
เปรียบรำพึง มาพบ ประสบขวาง
คร่ำครวญไร้ พี่เจ้า เฝ้าเลือนลาง
แสนอ้างว้าง ดวงฤทัย ใฝ่ระทม
อุษาสาง หมอกเย้า เคล้าปั่นป่วน
ราตรีล้วน ลอยลับ สลับขื่นขม
ความซาบซึ้ง ตรึงกาย ดั่งสายลม
ยากผ่านปม ปริศนา ผ่าห้วงใจ
เหม่อตะวัน เศร้าแสง แฝงขอบฟ้า
หมู่นกกา เรียกร้อง ทำนองใส
ดวงแดหนอ คิดคนึง ซึ้งห่วงใย
น้ำค้างไหว ยอดหญ้า คว้าเพียงเงา
หนึ่งโสม..
พจีหวานขานเอ่ยเผยคิดถึง
พร่ำรำพึงตัดพ้อโอ้โสมเฉลา
วาจาเอื้อนเลื่อนสลักรักนานเนา
มั่นคงเจ้า จงคอย อย่าน้อยใจ
จะรอวัน หมอกลา เมื่อฟ้าแจ้ง
เฝ้ามองแสง จันทรา คืนฟ้าใส
หวังเพียงนิด คิดถึง ซึ่งคนไกล
กลับมาให้ น้องชม ภิรมย์ปอง
มองตะวัน ที่ขอบฟ้า จันทราเจ้า
ฤทัยเฝ้า รอวัน อยู่กันสอง
เวหนภักดิ์ รักแท้ แม่เนื้อทอง
เคียงข้างน้อง คลอเคล้า เจ้าดวงมาน
" เวหน "
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
