สงสารทุย ไร้คู่ อยู่บ้านนอก
หญ้าปากคอก ไม่มี ที่ขื่นขม
อีกทั้งฟาง เคยกอง ต้องหมองตรม
เคียวเคยคม บัดนี้ ไม่มีแล้ว
ใช้รถไถ รถหว่าน ทุกงานทั่ว
ทุยปวดหัว มองนา พาใจแป้ว
ไร้คุณค่า หมดสิ้น พื้นดินแนว
เก็บเกี่ยวแถว บ้านฉัน แสนทันใจ
ทุยไร้เอี้ยง เคียงกาย ดังตายจาก
ลมพัดซาก ซังข้าว ร้าวแค่ไหน
หมดโอกาส คราดดิน ถิ่นอำไพ
ทุยขาดใจ ไร้เสียง เอี้ยงจำนรรจ์
พันทอง