ส่องกระจก ชะโงกโง โก๋แก่เอ๋ย
เนื้อนมเนย เคยเต่ง ตึงหนังเหนียว
ยับยู่ยี่ ย่อย่น หม่นซีดเซียว
ยามยืนเ-ี่ยว เหี่ยวหด รดกางเกง
มีหน่อหนุ่ม กรุ่มกริ่ม ยิ้มเริงร่า
แก่ฟันอ้า ล้วงเลา กระเป๋าเบ่ง
บ้างโลดแล่น แอ่นอก ตกตุเลง
บ้างลองเยง สาวซัด สะบัดปลิว
จะยินยอบ ชอบใคร ก็ไม่เห็น
แม่เนื้อเย็น เล่นแรง แสร้งทำฉิว
กะเข้าแลก แทรกขวิด เกรงผิดคิว
เจอตะหลิว เต็มหน้า แข้งขาบวม
หุ่นอย่างผี มี สิทธิ์ ติดประกวด..ไหม
หลังพระสวด พอพลอด แขนกอดสวม
แรงยังดี ที่กิน วิตะมินรวม
ถึงร่างท้วม กิ๊กก๊อก น็อคเขาทราย
หากตกลง ปลงใจ รีบไปเหนือ
ตัดมะเขือ ช้อนเตา เอาไปขาย
นอนตูบพัง หลังจอมปลวก สะดวกสบาย
รำฟ้อนฟาย ส่ายเอว โอบเอิงเอย
อย่าถือสาคนบ้า ใช้ภาษาพื้นบ้าน
รพีกาญจน์
ตะลึงแล แค่มอง ต้องเป็นหนึ่ง
ชราวัย ไยจึง พึ่งมาเผย
ชายผ่านมา สักคน มิสนเลย
ถูกใจเหวย เฮ้ยไฮ้ คือไผแน
เหมือนเงาะป่า ซาไก ไฉไลนัก
ปักปองภักดิ์ ฮักโลด โปรดเชื่อแข
เยื้องย่างยะ จ๊ะทิง ยิ่งน่าแล
นี่ของแท้ คือเธอ เจอแล้วไง
ฉันนั้นบอ เธอนั้นบ้า อ๊า..โป๊ะเช๊ะ
อิโนเน๊ะ แน่นิ มิฮ้องไห้
ชีวิตคู่ อยู่กัน ฝันลอยไกล
แล้วรีบเยือน เรือนหอใหม่ ใกล้ผุพัง
"ดิน"