ข ณ ะ ที่ ด อ ก ไ ม้ เ บ่ ง บ า น
เวลาของวันวานกำลังพร่าหม่น
การเดินทางใครหนึ่งคน
ฝ่่าลมแดดฝน..เปียกปอน
•~•
ผ่ า น ม า พ บ เ จ อ ค ว า ม รั ก
แวะเข้ามาทายทัก..ออดอ้อน
ฉากจบไม่เหมือนละคร
เมื่อหัวใจร้าวรอน..ก็โบยบิน
•~•
เ ส น่ ห า แ ห่ ง รั ต ติ ก า ล
ณ.ครั้งหนึ่งเคยพบพาน..เฝ้าถวิล
วันนี้..ดอกไม้ร่วงโรยริน
ฉันคงเป็นได้แค่ผู้ชายเดินดิน
..ที่ รั ก เ ธ อ..
.