นกเขาอยู่ในกรงบรรจงจัด
ซี่ไม้ขัดดัดลวดขังกวดขัน
เต้นไปมาเช้าค่ำเฝ้ารำพัน
เจ้าของปันอาหารยื่นผ่านกรง
ส่วนนกเราอาศัยอยู่ในป่า
ร่อนเริงร่าขับขานเสียงหวานส่ง
ยามท้องกิ่วอยากกินก็บินลง
กลางไพรพงเจื้อยแจ้วอิ่มแล้วไป
นกเขาเกาะกลางกรงคอยส่งเสียง
บินอยู่เพียงกรงทองเจ้าของให้
ส่วนนกเราร้องดังอยู่ตั้งไกล
คนบ้านไพรได้ยินกันชินชา
นกเขาอยู่ยืนยงในกรงกัก
เจ้านายรักเช้าเย็นมองเห็นค่า
นกเราอยู่กู่ก้องในท้องนา
จะพลาดท่าพรานไพรเมื่อไหร่กัน
ทั้งนกเขานกเราใครเศร้าหรือ
หนึ่งกระพือปีกไปตามใจฝัน
หนึ่งปลอดภัยในกรงร้องส่งพลัน
นกเท่านั้นตอบได้ด้วยใจตน!ฯ
อริญชย์
๓๐/๑๐/๒๕๕๖
ปล.เป็นเพียงจินตนาการในการคิดแต่งกลอนเล่น ๆ เหมาะสำหรับอ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ขอขอบคุณทุกท่าน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
