ความรักคือยาขม ต้องคอยข่มทุกเช้าค่ำ
ความรักคือสีดำ ดั่งคู่กรรมต้องจำทน
ความรักคือยาพิษ ยามออกฤทธิ์รีบถอยร่น
ความรักคือวัวชน ต้องผจญเขาแหลมคม
ความรักดั่งมิ่งมิตร คู่ชีวิตดวงจิตร่ม
ความรักมักเกลียวกลม ดั่งอินทร์พรหมประทานพร
ความรักปักทรวงลึก ดั่งไพรพฤกษ์แหละสิงขร
ความรักที่อาทร ดั่งกุญชรสู่เส้นชัย
โชคดีที่พบรัก ผูกสมัครรักชิดใกล้
ขอมอบดวงฤทัย เพื่อรับใช้ทาสเทวี
รักนี้ครั้งสุดท้าย ขอมอบให้ดวงฉวี
สมรักสมภักดี ดั่งราตรีรักจันทรา
“ไพร พนาวัลย์”