โสมแขเอ๋ย...เหงาไหม...ดวงใจเจ้า
ทุกคืนเฝ้า...ส่องแสง...แจ้งรุ่งสาง
เผื่อให้คน...จนไฟ...ได้เห็นทาง
ลอยเคว้งคว้าง...ทุกค่ำ...คงช้ำทรวง
ฉันก็เหงา...จันทร์เอ๋ย...ขอเปรยจิต
มานครวญคิด...ถึงเขา...เฝ้าห่วงหวง
เหม่อมองเจ้า...ยามเหงา...เข้ามาลวง
ให้แดดวง...ไยพราก...เหมือนจากลา
จันทร์เจ้าเอ๋ย...ทำไม...ฤทัยฉัน
ช่างดื้อรั้น...หวนคิด...จิตร่ำหา
ยิ่งดึกดื่น...คืนหนาว...ทุกคราวมา
แทรกอุรา...พร่ำเพ้อ...ละเมอครวญ..
หนึ่งโสม..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
