กุหลาบงาม ยามแซม แต้มแต่งสี
ขาวพราวดี ดาษดื่น ชื่นอกเอ๋ย
หอมกลิ่นกรุ่น ละมุนมาน กาลล่วงเลย
ยังเก็บเชย ชิดใกล้ ในเรือนกาย
จะกี่ปี มิทิ้ง ไว้อิงแอบ
แม้เคยแปลบ กมล ยังทนหมาย
ชื่นชีวัน นั้นหนอ รอเพียงชาย
ดอกร่วงราย กลายเกลื่อน ยังเตือนใจ
ว่าครั้งหนึ่ง เคยรัก สลักมั่น
ความผูกพัน หันเห ร้อยเล่ห์ไหม
แต่อย่าห่วง แม้นห่าง ร้างแรมไกล
ดวงฤทัย ดวงนี้ มีเพียงเธอ
พันทอง
๒๗/๑๐/๕๖
เก็บกุหลาบดอกหนึ่งซึ้งสนอง
เกรงจะต้องเรียวหนามยามเสนอ
ลิ้มรสกลอนอ่อนหวานปานละเมอ
เกรงจะเก้อเพียงกานท์แค่ผ่านเยือน
ยังถนอมพะยอมไว้แม้ในฝัน
อาบแสงจันทร์แห่งใจให้เสมือน
แม้นทิวาราตรีที่รานเลือน
เจ้ายังเกลื่อนกลิ่นกรุ่นละมุนละไม
จะเนิ่นกาลนานนักจักสงวน
ดุจค่าควรคู่ดาวคราวไสว
กอดเจ้าไว้ในอ้อมอันกล่อมไกว
จนตราบใจเจ้าสิ้นมิยินดี
เกรงจะต้องเรียวหนามยามเสนอ
ลิ้มรสกลอนอ่อนหวานปานละเมอ
เกรงจะเก้อเพียงกานท์แค่ผ่านเยือน
ยังถนอมพะยอมไว้แม้ในฝัน
อาบแสงจันทร์แห่งใจให้เสมือน
แม้นทิวาราตรีที่รานเลือน
เจ้ายังเกลื่อนกลิ่นกรุ่นละมุนละไม
จะเนิ่นกาลนานนักจักสงวน
ดุจค่าควรคู่ดาวคราวไสว
กอดเจ้าไว้ในอ้อมอันกล่อมไกว
จนตราบใจเจ้าสิ้นมิยินดี