ทะเลงาม ยามเช้า เรามองเห็น
น้ำกระเซ็น ฟองฝอย ลอยขึ้นสู่
ท้องนภา ถาโถม พร่างพรมพรู
เด็กน้องหนู เล่นวิ่ง ลิงชิงบอล
หน้าหาดทราย กายยัน วันสดใส
อรุณใหม่ โผล่มา เมฆาก้อน
ทาบทับไว้ บังบด หมดทางจร
ทิพากร ค่อนแจ้ง แสงรำไร
นักท่องเที่ยว ทั้งหลาย ต่างถ่ายรูป
คลื่นซัดจูบ แก่งหิน รินร่ำไห้
ดังซ่าซู่ ดูราว หนาวทรวงใน
ปูน้อยไต่ ริมหาด มิขาดตอน
บ้างชี้ชวน ชมกัน ตะวันส่อง
บ้างนั่งมอง จ้องตา ใบหน้าอ่อน
บ้างจู๋จี่ ดี๋ด๋า คว้าตักนอน
บ้างแอบอ้อน ป้อนขนม สิสมปอง
แต่ตัวเรา เดินเดี่ยว เที่ยวหน้าหาด
ใช้นิ้ววาด หัวใจ ที่ใกล้หมอง
คลื่นซัดสาด ขาดลบ จบหันมอง
อกกลัดหนอง คลองช้ำ ระกำทรวง
ทะเลงาม ยามเช้า เฝ้าครวญหา
รักโรยรา แรมร้าง ห่างถึงสรวง
หากแม้นเธอ มาด้วย ช่วยเดินควง
ใจสองดวง คงชื่น ยืนมองตา
๒๗/๑๐/๕๖