เขียนหวัดแกมบรรจงคงอ่านง่าย
มิยอมร่ายเลอะเลือนบิดเบือนโร่
แคร์คนอ่านผ่านมาจะตาโต
ว่าโอ้โฮ อ่านยาก ไม่อยากมอง
คือนักการบัญชีที่ซื่อสัตย์
จะถนัดตัวเลขปัจเจกคล่อง
ทำงานเช้ายันค่ำอย่างช่ำชอง
น่ายกย่องช่างคิดพินิจงาน
แม้จะเขียนหวัดบ้างก็ช่างเถิด
แต่พอเปิดออกดูก็รู้ผ่าน
เดาข้อความที่เขียนดั่งเรียนนาน
ยกย่องท่านนายคนเบื้องบนชม
บางคนเขียนอ่านยากไม่อยากเล่า
แม้จะเดายังยากลำบากก้ม
เอาแต่ความมักง่ายใช้อารมณ์
ไม่น่าชมเลยหนาจะบ้าตาย
คนอย่างนี้ถ้าคบต้องหลบหลีก
เพราะติดปีกบินวนอาจชนง่าย
เอาแต่ใจตัวเองนักเลงอาย
จะเป็นชายหรือหญิงขอชิ่งไกล
“ไพร พนาวัลย์”
เขียนวกไป เวียนมา อย่าว่าฉัน
เขียนเข้าขั้น อ่านยาก ลากยาวได้
เขียนติดต่อ เป็นพรวน กวนบางใคร
เขียนอ่านไป ต้องสะกด ฝึกอดทน
ลายมือหมอ เห็นไหม ใครอ่านออก
อักษรซ่อน กลบอก หลอกสับสน
นอกจากหมอ ด้วยกัน หันท่องมนต์
แป๊บเดียววน เขียนตอบ ชอบยึกยือ
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
