[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[รพีกาญจน์]

พาเจ้าตูบเข้าป่าหาหน่อไม้
เจ้าหายไปหลายวันใจสั่นพร่า
ดั่งได้กลิ่นหมาเน่าลอยเข้ามา
อนิจจาตายแล้ว..สะละมัง?

ไปทำบุญใส่บาตรรีบหยาดน้ำ
สุขเลอล้ำเถิดเจ้า,ข้าเศร้า,คลั่ง
สิ้นเวรกรรมแล้วนะละชีวัง
กุศลพรั่งพรูพรมบอกยมบาล 

สิบกว่าวันเจ้ากลับมารับหน้า
นั่งกอดหมาร้องไห้หัวใจซ่าน
เพราะพาเจ้าไปตายละอายมาน
กลับมาบ้านดีใจยามได้เจอ 

เจ้าไม่มีมารยาหรือด่าตอบ
ฉันจึงชอบกว่า(บาง)คนอย่างล้นเอ่อ
คุยกับเจ้าสุขเหมือนดั่งเพื่อนเกลอ
ใช่เพ้อเจ้อ รักหมา...ยิ่งกว่า(บาง)คน

“ไพร พนาวัลย์”
 

บ่อยครั้งได้รับการช่วยวานว่า
ประกาศหาหมาหายก็หลายหน
เกรงวิ่งซอกออกซอยรถถอยชน
เจ้าของจนไม่กินสิ้นอันนอน

เป็นประชาสัมพันธ์ขันอาสา
โฆษณาข่าวสารงานสลอน
งานกุศลทั่วไปขอไหว้วอน
มาถึงตอนตัวเองเร่งไหว้วาน

"เจ้าโชคดี"ดำขลับสลับขาว
ขนดกยาวหางปุยหายจากบ้าน
หากใครให้ที่หลบหรือพบพาน
บอกอาจารย์รพีมีรางวัล

อึดใจไม่กี่นาทีมียายเสา
รีบร้อนเร่าบอกหมาอยู่บ้านฉัน
โชคดีกับสีสดสมสู่กัน
ไม่กี่วันคงมานหลานหลายตัว