ฯลฯ
หากป่วยไข้ไม่สบายหรือตายจาก
น้ำตาพรากอาทิตย์เพราะคิดถึง
คุณผู้ชายตายลงคงรำพึง
ร้องไห้หนึ่งคืนวันแค่นั้นพอ!
รพีกาญจน์
เดรัจฉาน ปานไหน ใจแน่นัก
พร้อมจงรัก ภักดิ์เฝ้า เจ้าของหล่อ
จิตผูกพัน นานเนา เคล้าเคลียคลอ
บางครั้งรอ คอเอียง ยังเสี่ยงคอย
คุณผู้ชาย หายไป ไม่กลับบ้าน
ทรวงสะท้าน รานล้า อุราหงอย
พอยินเสียง เพียงสดับ วาววับลอย
ถึงกับจ๋อย ถอยมาจ๋อง มองอีกตัว
ผิดอะไร หรือเรา เฝ้าแต่ถาม
นายไร้ความ เมตตา พามามั่ว
สิ้นรักแล้ว หรือไร ใจสั่นรัว
นั่งเกาหัว กลัวมานนาย หน่ายเร็วจัง
หูมิฝาด ตามิเฝื่อน ใช่เลือนหลง
อีกหน่อยคง ทิ้งเก่า เราหมดหวัง
ตาละห้อย น้อยใจ นายชิงชัง
หลบไปนั่ง ร่ำไห้ ที่ปลายนา
"ดิน"
คือ...หมาตัวหนึ่งที่นายไม่รักแล้วอ่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
