อนิจจัง ! สังขารนั้นมิเที่ยง
ยินยลเยี่ยงสัจธรรมความฉาวโฉ่
เมื่อก่อเกิดร่างกายจนเติบโต
บ้างโมโหทักท้วงรักลวงใจ
เฒ่าชุมพรต้องนอนหนาวปวดร้าวนัก
ถูกคนรักทอดทิ้งยิ่งหวั่นไหว
ชาตินี้ช้ำน้องทำได้อย่างไร
เกิดชาติใหม่ขอจบอย่าพบกัน
เริ่มสร้างบุญหนุนนำธรรมช่วยคุ้ม
ช่วยขัดเกลาความกลัดกลุ้มสานสู่ฝัน
ช่วยบรรเทาความเมามัวความสัมพันธ์
รอคอยวัน..นงคราญ..ลงคานทอง.
ริน ดอนบูรพา
๒๓ ต.ค. ๕๖
ยินยลเยี่ยงสัจธรรมความฉาวโฉ่
เมื่อก่อเกิดร่างกายจนเติบโต
บ้างโมโหทักท้วงรักลวงใจ
เฒ่าชุมพรต้องนอนหนาวปวดร้าวนัก
ถูกคนรักทอดทิ้งยิ่งหวั่นไหว
ชาตินี้ช้ำน้องทำได้อย่างไร
เกิดชาติใหม่ขอจบอย่าพบกัน
เริ่มสร้างบุญหนุนนำธรรมช่วยคุ้ม
ช่วยขัดเกลาความกลัดกลุ้มสานสู่ฝัน
ช่วยบรรเทาความเมามัวความสัมพันธ์
รอคอยวัน..นงคราญ..ลงคานทอง.
ริน ดอนบูรพา
๒๓ ต.ค. ๕๖
อนิจจัง ยังไม่ปลง ลงจากคาน
สุขสำราญ บานใจ ไม่เศร้าหมอง
เบื่อผู้ชาย หน่ายระอา มาเมียงมอง
มาข้อร้อง น้องจง ลงจากคาน
เฒ่าชุมพร นอนรอ ต่อไปก่อน
อย่ามาอ้อน วอนพร่ำ ด้วยคำหวาน
คำผู้ชาย หมายลวง ช้ำดวงมาน
ยามต้องการ ว่านคำ พร่ำวาจา
เบื่อเมื่อไหร่ ใจเกเร เริ่มเหหัน
ตัดสัมพันธ์ ปันใจ ไม่ห่วงหา
นี่ระหนอ พ่อผู้ชาย หน่ายระอา
รอชาติหน้า ว่าจะปลง ลงคานทอง
ชลนา ทิชากร
สุขสำราญ บานใจ ไม่เศร้าหมอง
เบื่อผู้ชาย หน่ายระอา มาเมียงมอง
มาข้อร้อง น้องจง ลงจากคาน
เฒ่าชุมพร นอนรอ ต่อไปก่อน
อย่ามาอ้อน วอนพร่ำ ด้วยคำหวาน
คำผู้ชาย หมายลวง ช้ำดวงมาน
ยามต้องการ ว่านคำ พร่ำวาจา
เบื่อเมื่อไหร่ ใจเกเร เริ่มเหหัน
ตัดสัมพันธ์ ปันใจ ไม่ห่วงหา
นี่ระหนอ พ่อผู้ชาย หน่ายระอา
รอชาติหน้า ว่าจะปลง ลงคานทอง
ชลนา ทิชากร