ยินเสียงลม พัดผ่าน ม่านหน้าต่าง
คว้าหมอนข้าง พลางกอด สอดแนบแน่น
ใจไหวหวั่น ยามที่ ไม่มีแฟน
วาดแบบแปลน ไว้รอ ท้อชีวา
ดูละคร ตอนดึก ยิ่งนึกถึง
คนที่ซึ้ง พึงเชย เคยมาหา
ป้อนคำหวาน ขานขับ จับอุรา
ชื่นหนักหนา ยามเคียง เพียงจำนรรจ์
นั่งกระเซ้า เหย้าหยอก บอกว่ารัก
เชยชมพักตร์ ปักจินต์ ถวิลฉัน
ตอนเข้าพระ เข้านาง นั่งข้างกัน
ไออุ่นพลัน เผื่อแผ่ แก่นวลนาง
เป็นความสุข ชั่วคราว หนาวอีกหน
ไม่มีคน รักเคล้า เศร้าเมินหมาง
เธอรู้ไหม ใจเหมือน ถูกเฉือนกลาง
ลอยเคว้งคว้าง ว่างเปล่า ขาดเงาใจ
ณที่เก่า เฝ้าคอย อย่าคล้อยลับ
จงคืนกลับ เถิดเธอ เจอกันใหม่
มานั่งร่วม ร้อยเรียง เคียงฤทัย
ต่อเติมฝัน วันฟ้าใส ให้สมปอง
ยินเสียงลม พัดผ่าน ม่านหน้าต่าง
รักอย่าร้าง แรมโรย โชยสนอง
สมฝันใฝ่ เฝ้าฝาก รักมาครอง
สุขสมสอง มองซึ้ง ตรึงสัมพันธ์
๒๖/๑๐/๕๖