ออกโบยบินจากบ้านไปนานแล้ว
จะหวนแจวกลับคืนมิฝืนร่อน
เห็นเพียงร่มพฤกษาถิ่นนาดอน
แต่รังคอนไม่มีในที่เดิม
นกกระจาบจนจิตมิคิดจาก
แต่จำพรากพฤกษ์ไพรหาใครเพิ่ม
อมนุษย์ที่ไหนไยเหิมเกริม
รักจึ่งเริ่มร้าวรานเพราะพรานรวน
เฝ้าตามหายอดชู้เจ้าอยู่ไหน?
บ้านหลังใหญ่หรือฟาร์มหรือตามสวน?
สร้างรังใหม่หรือยังหรือซังซวน?
ขอเนื้อนวลส่งเสียงจำเรียงมา
สามวันแล้วแก้วตาตามหาน้อง
ใจจดจ้องเนื้อเย็นอยากเห็นหน้า
หรือเจ้ามีคู่แล้วหนอแก้วตา?
แสนเหนื่อยล้าคืนนี้...ขอมีกิ๊ก
“ไพร พนาวัลย์”