ขอขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต
ไม่มีรังให้กลับ
นกกระจาบร่ำร้องเหมือนหมองไหม้
บินถลากลางไพรด้วยไหวหวั่น
เน้นสร้างรังรายเรียงห้อยเคียงกัน
เกาะสุขสันต์วันวานที่ผ่านมา
เช้าวันนี้รังหายเสียดายนัก
ถูกคนลักรังไปจากชายป่า
เพื่อประดับหน้าบ้านสราญตา
ลมพัดพาแกว่งไกวทำให้เพลิน
ไม่เอ็นดูนกน้อยที่คอยก่อ
เพียรถักทอสอดสานอย่างนานเนิ่น
กว่าจะได้รังเฟื้อยเหน็ดเหนื่อยเกิน
คนกลับเดินมาลักคึกคักไป
กระจาบน้อยไร้รังความหวังสิ้น
เคยโบยบินกลับมาพักอาศัย
ความเมตตาไม่เหลือแม้เยื่อใย
เผ่าคงใกล้สูญพันธุ์นิรันดร์กาล!ฯ
อริญชย์
๒๕/๑๐/๒๕๕๖
ปล.เป็นเพียงจินตนาการในการแต่ง เหมาะสำหรับอ่านเพื่อความเพลิดเพลินเท่านั้น ขอขอบคุณทุก ๆ ท่าน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
