คำสัญญาเมื่อห้าปีที่ริมหนอง
โถนวลน้องลืมน้ำคำจำได้ไหม
ลงเล่นน้ำในคลองข้างต้นไทร
แคร่ไม้ไผ่เคยพลอดพร่ำเพียงรำพัน
บอกว่ารักหลายหลายครั้งฟังมิเบื่อ
เพียงหลงเชื่อคำสัญญามาเปลี่ยนผัน
หนุ่มระนองพาน้องไปเที่ยวเวียงจันทร์
รักอนาถขาดสะบั้นจึงจบลง
พี่รอคอยน้องนงคราญที่บ้านเก่า
รังรักร้างสองเราเคยใหลหลง
วันหมุนเวียนเปลี่ยนแปลงให้ใจอนงค์
ยืนงวยงง..ลืมสัญญา..หน้าฟ้าดิน.
ริน..นะรอ รอรอ เริ่มท้อแท้
รอจนแก่..แห้งเหี่ยวย่น..คนใจหิน
ต้องลำบาก หม่นหมองไหม้ ไม่มีกิน
กลับคืนถิ่น..เถิดคนดี..พี่ยังคอย.
ริน ดอนบูรพา
๒๕ ต.ค. ๕๖
โถนวลน้องลืมน้ำคำจำได้ไหม
ลงเล่นน้ำในคลองข้างต้นไทร
แคร่ไม้ไผ่เคยพลอดพร่ำเพียงรำพัน
บอกว่ารักหลายหลายครั้งฟังมิเบื่อ
เพียงหลงเชื่อคำสัญญามาเปลี่ยนผัน
หนุ่มระนองพาน้องไปเที่ยวเวียงจันทร์
รักอนาถขาดสะบั้นจึงจบลง
พี่รอคอยน้องนงคราญที่บ้านเก่า
รังรักร้างสองเราเคยใหลหลง
วันหมุนเวียนเปลี่ยนแปลงให้ใจอนงค์
ยืนงวยงง..ลืมสัญญา..หน้าฟ้าดิน.
ริน..นะรอ รอรอ เริ่มท้อแท้
รอจนแก่..แห้งเหี่ยวย่น..คนใจหิน
ต้องลำบาก หม่นหมองไหม้ ไม่มีกิน
กลับคืนถิ่น..เถิดคนดี..พี่ยังคอย.
ริน ดอนบูรพา
๒๕ ต.ค. ๕๖