Re: กลอนพาโกย
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
22 พฤศจิกายน 2024, 04:42:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: กลอนพาโกย  (อ่าน 4452 ครั้ง)
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 3,752


ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก


« เมื่อ: 24 ตุลาคม 2013, 11:01:PM »


ผีคือคนเมื่อตายกายเน่าฝัง
ร่างผุพังเผาไหม้ไปเมืองผี
ชั่วช้าลงนรกหมกอเวจี
มากความดีฟูเฟื่องสู่เบื้องบน

คนด่วนตายชดใช้กรรมไม่หมด
มักปรากฏร่อนเร่ท่องเหหน
เที่ยวแลบลิ้นปลิ้นตาหาผู้คน
บ้างกลัวจนขนตั้งหนังยกแยง

วิญญาณใดไร้ญาติขาดมิ่งมิตร
คอยอุทิศอาหารทานข้าวแบ่ง
อยู่อดอยากหิวโหยโอยสำแดง
เข้าสิงแฝงโอดครวญขอส่วนบุญ

คนหรือผีมีจิตใคร่คิดนึก
สร้างรู้สึกสื่อสาอย่าขืนขุ่น
ตั้งใจแผ่เมตตาก่อการุญ
เอาพระคุณละเดชพ้นเภทภัย

หากคนพูดหวานดีผีก็รัก
หากคนหักลองดีผีก็ใส่
หากดวงแข็งแรงดีผีก็ไป
หากดวงอ่อนเมื่อไรผีให้ร้าย

ผีบางตนเอาแต่ใจไม่รู้เรื่อง
กวนรังแกเนืองเนืองเคืองละหน่าย
สร้างโมโหแม่คุณทำวุ่นวาย
เปลื้องเสื้อผ้าเปลือยกาย เธอ อายรีบโกย

 ขำแบบกระแดะหน่อยๆ หัวเราะยิ้มๆ ขำขี้แตกขี้แตน


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

ไพร พนาวัลย์, ปู่ริน, อริญชย์, --ณัชชา--, สะเลเต, ตรีประภัสร์ โสม

ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s