มนุษย์ เป็นสัตว์ประเสริฐ ที่เข้าใจยากที่สุด..แม้แต่ใจตัวเองในบางครั้ง
และก็มีอีกตั้งมากมายหลายครั้ง ที่ไม่เข้าใจคนอื่น..ทั้งๆที่ได้ใช้ความพยายามแล้ว (พยายามจะเข้าใจ)
มนุษย์บางคน ชอบเรียกร้องความสนใจ ซึ่งควานหาจุดเด่นในตัวเอง
แต่ควานหาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอแฮะ.(เพราะมันไม่มีไง)..จึงต้องดึงเอาจุดด้อยของตัวเองขึ้นมาเป็นจุดเด่น
เมื่อดึงจุดด้อยของตัวเองมาใช้เป็นจุดเด่นบ่อยๆ เข้า กลายเป็นความเคยชิน ทำซ้ำๆ อยู่อย่างนั้น
จากวัน.เป็นเดือน เป็นปี ..เป็นหลายๆ ปี..จนในที่สุดติดเป็นนิสัย..ซึ่งแก้ไขไม่ได้..ทำให้ผู้คนรอบข้าง
เอือมระอา..หนีหายไปทีละคน..ทีละคน..โอ้เขาช่างเป็นคนที่น่าสงสารอะไรเช่นี้
พันทอง
หนึ่งโสมขอกราบสวัสดีพี่พันทองค่ะ
โสมขอบคุณในกำลังใจในทุกๆเรื่อง และข้อคิดปรัชญาหลายๆอย่างค่ะ ขอบคุณพี่ที่เมตตาต้อนรับนักกลอนน้องใหม่คนนี้ด้วยค่ะ
โสมเข้ามาในบ้านกลอนยังไม่ประสีประสาหลายๆเรื่อง แต่ก็รู้สึกอบอุ่นมากเลยค่ะโสมยังมือใหม่หัดแต่งขอพี่พันทองช่วยสอนสั่ง
แนะนำด้วยนะคะโสมอยากแต่งกลอนเก่งได้สักเสี้ยวของพี่ๆก็ยังดีค่ะคิดว่าโสมเป็นน้องสาวคนหนึ่งก็แล้วกันนะคะ
โสมขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่ะ
หนึ่งโสมขอกราบขอบพระคุณค่ะ
หนึ่งโสม..
อยากจะแต่ง อะไร แต่งไปเถิด
หากแต่เกิด จากจิต ลิลิตไข
ตามใจตน คนแต่ง หากแรงไป
มิตั้งใจ หรอกเจ้า อย่าเฝ้าเคือง
พูดกลับกลอก กลิ้งเกลือก ไม่เลือกที่
มิใช่พี่ แน่นอน อย่าค้อนเขื่อง
เป็นเหมือนน้อง ญาติมิตร จิตรุ่งเรือง
หากมีเรื่อง ฉันไม่สู้ ด้วยรู้ตน
อยากจะแต่ง อะไร ตามใจคิด
รักเศร้าสร้อย หงอยจิต ไม่คิดบ่น
อย่าสือสา หาความ ถามกมล
เร่งฝึกฝน ทนสู้ สู่เส้นชัย
พันทอง
๒๓/๑๐/๕ต
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
